Προειδοποιώ, πριν ξεκινήσω την ανάρτηση. Ενδέχεται να σε παρασύρω. 🙂 Και για να τα βάλω τα πράγματα στη θέση τους, θα χαρώ τρελά, αν έτσι γίνει! Είναι που ξέρω πόσο W-O-W είναι αυτό που λέγεται κωπηλασία. 😉 Κάτσε άνετα και ιντζόι!

kwpilasia_hobby_sport_omilos eretwn

Από ερώτηση θα το πιάσω. Σου έχει τύχει ποτέ, να συμβαίνει ή να μην συμβαίνει κάτι στη ζωή σου και διαισθητικά να νιώθεις ότι κάποιο λάθος έχει γίνει; Σαν να μην ήταν αυτό για σένα. Ή ακριβώς το αντίθετο. Σαν να ήταν. Ανεξάρτητα, με το αν έτσι θα ήθελες να είναι ή όχι. Ανεξάρτητα δηλαδή, από αν πρόκειται για κάτι ευχάριστο ή δυσάρεστο. Στην περίπτωσή μου, το έχω αισθανθεί λίγες φορές, αλλά εκτός από μία-δύο που δεν ξέρω αν έχω δίκιο τελικά- ο χρόνος θα δείξει-, στις υπόλοιπες περιπτώσεις, βγήκα αληθινή.

Ε, στα 19 μου αποφάσισα να ξεκινήσω κωπηλασία. Με γοήτευε η διαφορετικότητα του αθλήματος, η επαφή με την λατρεμένη μου θάλασσα και είχα και κίνητρο. Θα βελτιωνόταν σημαντικά η στάση σώματος και οι στενοί μου ώμοι!

Φυσικά, απευθύνθηκα στον όμιλο. Στον Όμιλο Ερετών! Ο πιο ιστορικός στα Βαλκάνια! Μιλάμε για μεγάλο και ένδοχο παρελθόν! Στις εγκαταστάσεις του, είναι ατελείωτα τα κύπελλα!

Έλα όμως που «έφαγα» πόρτα. Γιατί τότε το άθλημα προσφερόταν μόνο για πρωταθλητισμό και εγώ ήμουν ήδη μεγάλη για να ξεκινήσω από το μηδέν. Δε μπορούσα να το χωνέψω! Δεν ήταν ότι είχα πορωθεί τόσο πολύ με το άθλημα (ακόμη). Ήταν που σκεφτόμουν, «Κάποιο λάθος κάνουν. Εγώ είναι να κάνω κωπηλασία, άι νόου ιτ φορ σουρ!». 

Έφτασα τα 39 και όλα τα χρόνια, όποτε και να έβλεπα κωπηλάτες ή τον όμιλο στο Πασαλιμάνι, το ίδιο σκεφτόμουν. Και καταλαβαίνεις ότι σαν Πειραιώτισσα, δεν ήταν λίγες οι φορές που τους είδα μπροστά μου! Και άλλες τόσες, στο άσχετο πάλι σκεφτόμουν κουπιές, μαζί πακέτο με το «κάποιο λάθος έχει γίνει». Ε, όταν λοιπόν στα 39 περνούσα την κρισούλα μου, τι έκανα στη ζωή μου και τι δεν έκανα λίγο πριν τα 40, με θυμάμαι στο Πασαλιμάνι μόνη, να βλέπω πάλι πληρώματα να ανεβοκατεβαίνουν από Πασαλιμάνι σε μαρίνα Ζέας και πάλι πίσω. Λυπημένη (όχι για το σπορ φυσικά), σκεπτική και είπα στον εαυτό μου «Κοίτα. Κάποτε, πρέπει ότι δεν προορίζεται για σένα, να το αφήνεις να πάει στο καλό. Εσύ ούτε την κωπηλασία δεν έχεις ξεχάσει. Πέρασαν 20 χρόνια. Φτάνει πια. Στα 19 ήσουν μεγάλη, τώρα είσαι για το άθλημα η ίδια η Ακρόπολη. Άστο να πάει! Ξεκίνα από αυτό.»(Γελάς, το ξέρω!).

Το άφησα. Πήρα μια βαθιά ανάσα και όντως το άφησα να φύγει από μέσα μου.

rowing_my soul is at peace

Αλλά το σύμπαν, έχει το δικό του σύστημα λειτουργίας και 2 μήνες μετά, μου φέρνει στη ζωή μου τη φίλη-πλέον- Μαρία, η οποία συνομήλικη (ή σχεδόν, μη με δείρεις Μαρία αν πέφτω λίγο έξω), ξεστομίζει στην κοινή παρέα που βρισκόμαστε ότι ξεκινά κωπηλασία και μάλιστα στον όμιλο Ερετών. Έτσι έμαθα (το ζώον, που δεν είχα ξαναψάξει!!!) ότι πλέον υπάρχουν τμήματα ασκούμενων, οπότε δεν χρειάζεται καν να βγάλω σπυράκια εφηβείας για να τους πω ένα γεια, να κάνω την εγγραφή μου και να ξεκινήσω να κωπηλατώ!

Θαύμα, θαύμα, θαύμα! Η κωπηλασία τον περασμένο Ιούνιο έγινε μέρος της ζωής μου κι εγώ έβαλα τα δυνατά μου να μην λιποθυμήσω, γιατί καταλαβαίνεις… Κινδύνευα να μου πουν ότι είμαι αρκετά αδύναμη για να ξεκινήσω κωπηλασία. 😀 😀 Τι λες παιδάκι μου; Τωρα θα τα γκρέμιζα όλα; Όρθια κρατήθηκα και σχεδόν χοροπηδούσα βγαίνοντας από τα γραφεία! (Αν και δε φαίνεται στη φωτό!)

Την ιστορική αναδρομή στην έκανα, για να σου υπενθυμίσω παρεάκι. Να έχεις μάτια και αυτιά ανοιχτά! Μπορεί να εμφανιστεί μπροστά σου, εκεί που δεν το περιμένεις, αυτό που έχεις λαχταρήσει. Seize the opportunity! 😉

Από τότε που λες, κάθε μέρα ευχαριστώ το Θεό, το σύμπαν, τα inspirational quotes που διαβάζω κάθε μέρα, το life coaching (άλλη φορά θα σου πω γι’αυτό), τη μάνα μου που με γέννησε Μάιο στο πιο πεισματάρικο και υπομονετικό ζώδιο, τη Μαρία φυσικά και όποια άλλη μαγική δύναμη έκανε το όνειρο-απωθημένο πραγματικότητα.

Εκτός από τις γροθιές ευγνωμοσύνης, έχω εντάξει στη ζωή μου και τις γροθιές που κρατάνε τα κουπιά στη βάρκα. 😛

Βάζω τα αθλητικά μου και όταν έχω κατέβει το πρώτο σκαλάκι και ανοίγω την πόρτα του ομίλου, όλα τα άλλα είναι πίσω μου. Να το πω με hashtag; #aplacewheremagichappens

Omilos Eretwn

Τι βλέπουν τα ματάκια μου; Ό, τι δεις και εσύ σήμερα μέσα από τις φωτογραφίες κι ακόμη περισσότερα.

Βάρκες στις θέσεις τους, να περιμένουν να κατέβουν από τα πληρώματα που ετοιμάζονται.

Rowboat_omilos_eretwn

 

Rowboat_omilos erwtwn

Ασκούμενους που «λιώνουν» στα εργόμετρα, -με τέλεια θέα παρ’ όλα αυτά!- για να τελειοποιήσουν την τεχνική αλλά και να ανεβάσουν ταχύτητα, σαν να ήταν στη βάρκα. Πού το πας ότι καις θερμίδες με τρέλα; 😉

Ergometro_kwpilasia

Χέρια που βιαστικά ανυπόμονα, ρυθμίζουν υποπόδια.

KWPILASIA_OMILOS ERETWN

 

Koupia_kopilasia

Έντονη κινητικότητα στην εξέδρα, παίρνουμε όλοι τις θέσεις μας.

kopilasia_plirwmata

 

Kopilates_omilos eretwn askoumenoi

Φτιάχνουμε μαλλιά, βάζουμε καπέλα, αντηλιακά όλο το χρόνο…είμαστε αλλού παιδιά! Εδώ είναι σαν να κάνει πάντα καλοκαίρι. Γιατί όταν έχει ψοφόκρυο, ένα φυσικό botoxάκι το λαμβάνει το δερματάκι μας έτσι κι αλλιώς! 🙂

Omilos erwtwn_coach

askoumenoi kwpilasia

Κλειδώνουμε ασφάλειες.

Kwpilasia_athlima_peiraias_omilos eretwn

Έτοιμοι και φύγαμε!

kopilates_plirwmata 2

Την κωπηλασία την απολαμβάνω και την αγαπώ. Ακόμη όμως και αν εστιάσω, στα τυπικά “προσόντα” της, που είναι τα οφέλη της ως άσκηση, θα σε εντυπωσιάσω. Είναι μαζί με το σκουός τα 2 κορυφαία αθλήματα ως προς τα καλά που κάνουν στον ανθρώπινο οργανισμό. Έτσι, είχε προκύψει απ’ ό,τι διάβασα, σε μια έρευνα του Forbes και βαθμολογία ειδικών. Σημειώνεις; Νούμερο ένα ιδανική δραστηριότητα για την καρδιά. Για το κυκλοφορικό, για τον αυχένα, την πλάτη, τη μέση, κοιλιά, ώμους, τα πόδια, τα χέρια…πες μου τι θες να γυμνάσεις, θα σου απαντήσω ότι η κωπηλασία το καλύπτει. Γυμνάζει όλο το μυϊκό σύστημα, χωρίς καταπόνηση των αρθρώσεων.

Kwpilasia

Ένα από τα πρώτα πράγματα που είχα παρατηρήσει στο χώρο, ήταν ένα κείμενο καρφιτσωμένο στον πίνακα ανακοινώσεων. Λέει λοιπόν ότι ο κωπηλάτης χρειάζεται να συνδυάζει το μυαλό ενός σκακιστή, την αντοχή ενός μαραθωνοδρόμου, δύναμη νομίζω πυγμάχου κι έχει κι άλλα, αλλά δεν στα αναφέρω, όχι γιατί δε τα θυμάμαι απ’ έξω, αλλά για να μη σε κομπλάρω. Έτσι, το λέμε τώρα! Χαχαχα!

omilos eretwn_peiraias_kwpilasia

Έχει τις απαιτήσεις του το άθλημα. Αν και δεν χρειάζεται να έχεις την παραμικρή γνώση για να το ξεκινήσεις, ούτε ήδη γυμνασμένο κορμί. Να είσαι υγιής χρειάζεται, όπως σε κάθε άθλημα και φυσικά να ξέρεις κολύμπι. Θα σε βοηθήσει -αφού το απαιτεί- να αποκτήσεις δύναμη, αντοχή, ισορροπία, καλό συγχρονισμό κινήσεων. Για να κάνεις κωπηλασία, σημαίνει ότι κομμάτια της προπόνησής σου είναι το τρέξιμο, είναι τα βάρη, είναι οι κυκλικές προπονήσεις. Είναι το εργόμετρο και φυσικά η ίδια η διαδρομή με τη βάρκα. Με τις εναλλαγές της, με τις καιρικές συνθήκες που απαιτούν να τις σέβεσαι.

proponisi kwpilasias

ma8imata kwpilasias

Είναι η πιο γλυκιά κούραση και δεν την αλλάζω με τίποτα.

Είναι πάθος!

askoumenoi omilou eretwn

Να’ μαι κι εγώ! 🙂 Ευτυχισμένη σου λέω!

kopilasia_omilos eretwn_Peiraias

Δεν ξέρω τι φαίνεται στο “έξω” μου, αλλά μπορώ να σε βεβαιώσω, για ό,τι συμβαίνει στο “μέσα” μου.

Οι στιγμές στο νερό, είναι οι στιγμές που η ψυχή μου είναι σε απόλυτη ηρεμία, ενώ ταυτόχρονα νιώθω αυτή την μοναδική κι απερίγραπτη έξαψη. Έρωτας.

kopilasia_omilos eretwn

Όση ώρα βρίσκομαι στη βάρκα, είναι η ώρα που το μυαλό μου αδειάζει από άλλες σκέψεις. Για άνθρωπος που δυσκολεύεται στη ζωή του από το over thinking, σαν να μεταμορφώνομαι είναι!

kwpilasia_ma8imata_peiraias_omilos eretwn

Μπορώ να γράφω ώρες και δε το θες. 🙂

Όμως, η κωπηλασία πρόσθεσε από το πουθενά, αυτό το κάτι στη ζωή μου, που κάνει για μένα μια τεράστια διαφορά.

kopilasia_shareyourlikes

Είναι όλα τα παραπάνω. Είναι η ευεξία που μου είχε λείψει μετά από τις εγκυμοσύνες, την κρίση, την τεράστια τούμπα που έγινε στη ζωή μου τα τελευταία χρόνια σε τόσους τομείς.

Είναι η τελειότητα που ζητάει η κωπηλασία και γι’αυτή εξασκούμαστε και μου αρέσει αυτό.

Είναι η αίσθηση ότι γλιστράω πάνω στο νερό, ότι όλα ρέουν με μια φυσικότητα. Αυτό με τρελαίνει! Με γεμίζει τόσο πολύ…

Είναι που βλέπω τον Πειραιά μου αλλιώς.

Είναι η αφοσίωση που θέλει σαν να είμαι σε ατομικό άθλημα, αλλά καλά συγχρονισμένη και υπάκουη σε μια μικρή ομάδα.

Ισορροπία. Η ισορροπία που από αλλού μπορεί να λείπει, εκεί στη βάρκα αν χαθεί, πάει αναποδογύρισες. Δεν έχουμε επιλογή στη βάρκα. Απλά πετυχαίνουμε το στόχο. Μου αρέσουν οι στόχοι.

Είναι που άρχισε να αλλάζει το σώμα μου. Μου ταιριάζει αυτή η άσκηση και η ποικιλία που προσφέρει.

kwpilasia_Peiraias

Ξετρελάθηκα από τη χαρά μου, όταν πολύ σύντομα παρατήρησα βελτίωση στη φυσική μου κατάσταση. Νομίζω ξεκίνησα το άθλημα την πιο κατάλληλη για μένα στιγμή.

Καλά, ότι η επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων με περιμένει για το χρυσό, είναι δεδομένο. 😛

Με έβγαλε από το σπίτι η κωπηλασία. Με έκανε, να τα ξεχνάω τόσο πολύ όλα που το περασμένο καλοκαίρι, μόλις έχει ανακοινωθεί το δημοψήφισμα και ενώ μαθαίνουμε τα capital controls με τις ουρές στις τράπεζες… εγώ βγαίνω από τον όμιλο βραδάκι με ένα χαμόγελο τεράστιο και απίστευτη ενέργεια. Φουλ το Πασαλιμάνι από κόσμο, αγέλαστο κόσμο, σκυμμένα κεφάλια, ήσυχο. Ε, προσπαθούσα να καταλάβω το γιατί. Είχα για λίγα λεπτά, κυριολεκτικά ξεχάσει όλη την κατάσταση.

Kwpilasia_ kid silhouette_rowing

Περνάμε ωραία ρε παιδί μου εκεί.

Εντάξει, εκτός από την ώρα της λάντζας. Ούτε τότε δε τη γλιτώνω η γυναίκα. 😛 😀

Omilos_eretwn_kwpilasia_ma8imata

Δημιουργούνται φιλίες σε ένα μίγμα ανθρώπων από 19 χρονών και πάνω. Μια ομάδα, μια πολύ μεγάλη παρέα!

Kopilasia_shareyourlikes_omilos eretwn

Γελάμε, πίνουμε καφέδες στην τεράστια ταράτσα μας, κάνουμε πάρτι, εξόδους με πολύ χορό, εκδρομές με αθλητικό χαρακτήρα, αλλάζουμε τη χρονιά στη βάρκα(!)…περνάμε χρόνο μαζί. Χρόνο και στιγμές που καμιά φορά ούτε με τους κολλητούς μας δεν αποφασίζουμε. Είμαστε υπερφανταστικό παρεάκι, σου λέω! ♥

Ε, κι όταν είδα στη φωτογράφιση ότι ευχαριστιόντουσαν οι περισσότεροι τα κλικς, σιγουρεύτηκα ότι στη σωστή ομάδα είμαι! Αυτή τη φωτογενή! 😀

kwpilasia_shareyourlikes_blog post

Όσο για το προπονητικό team, τι να πω! Είναι 5 αστέρια, ζωή να’χουν! Ο καθένας τους διαφορετικός από τους υπόλοιπους, μου δίνει κάτι άλλο στις προπονήσεις. Ιωάννα, Κατερίνα, Μίρκα, Μιχάλη και Τάσο ευχαριστώ που με μάθατε-μαθαίνετε κωπηλασία. Θα σας αφιερώσω το χρυσό βρε. 😀

Κι αν όλα τα παραπάνω, ακόμη να σε κάνουν να καταλάβεις τι το σπουδαίο έχει αυτό το άθλημα και είμαι τόσο ενθουσιασμένη, θα σου πω κάτι τελευταίο…

Στην κωπηλασία πηγαίνουμε ανάποδα, οπότε βλέπουμε πόσο μακριά έχουμε ήδη φτάσει, αντί να εστιάζουμε στο πόσο ακόμη έχουμε, μέχρι να φτάσουμε. Κι αυτό είναι σπουδαία υπενθύμιση για την αυτοεκτίμησή μας. Γενικά, στη ζωή. 😉

Αυτό το χόμπι μέχρι και YouTube channel με έκανε να φτιάξω, για να σου δώσω μια…μικρή γεύση!

Θα πεις στους φίλους σου να μπουν να διαβάσουν αυτό το άρθρο;  Sharing is magic!♥