Καλή χρονιά παρεάκι μου μοναδικό, ξεχωριστό, παρεάκι από τα λίγα!

Νιώθω πως έχει περάσει καιρός από τότε που έγραψα τελευταία φορά, μια ανάρτηση από αυτές τις εκ βαθέων που συνηθίζω. Το 2018 δεν μου άφηνε χρόνο και ηρεμία για να κάτσω στην καρέκλα μου και απλά να αφεθώ στο γράψιμο με την μορφή που μου αρέσει πιο πολύ, να παίρνει. Στο χειμαρρώδες, αυθόρμητο, με πολλές λέξεις γράψιμο. Αυτό που δεν φίλτραρα και πολύ τι θα γράψω, ποια σκέψη μου θα εκθέσω, ποια πλευρά του εαυτού μου. Ήταν γεμάτη χρονιά με σκέψεις και συναισθήματα, με αλλαγές και διαδικασίες, με ένα σωρό θέματα, αλλά δεν ήταν η στιγμή και ο χώρος για να καταγράψω βιώματα και εμπειρίες.

Μου έχει λείψει αυτό. Μου έχει λείψει αυτό το συναίσθημα, που αφηνόμουν εντελώς σε αυτό το blog. Όταν αφήνομαι, βγαίνει από μέσα μου το πιο ακατέργαστο κομμάτι του εαυτού μου, το θαρραλέο, το αστείο, το πιο εμπνευσμένο που έχω, τότε νομίζω βγαίνει. Γενικά.

Και ξέρεις πόσο αγαπώ την έμπνευση! Αυτή που παίρνω, αυτή που δίνω, αυτή που πηγαινοέρχεται και μας ενώνει εμάς τους ανθρώπους.

image via https://www.instagram.com/p/BsG897NHSoz/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=1arcxnwiflpcs

image via https://www.instagram.com/p/BsG897NHSoz/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=1arcxnwiflpcs

Έγιναν πολλά το 2018 και αυτά τα πολλά είχαν τεράστιες αλλαγές. Σημαντικά, όμορφα, άσχημα, δύσκολα, πολύ δύσκολα, με φόβους που ή θα με έβαζαν κάτω ή που θα τους πουλούσα τσαμπουκά κι ας έτρεμα…μήπως τους κερδίσω. Νομίζω καλά τα πήγα στο τέλος με κάποιους από αυτούς, αλλά κρατάω και μικρό καλάθι.

Βέβαια, τώρα που το συνειδητοποιώ, αυτό το μικρό καλάθι το κρατάω αρκετούς μήνες πια και εμένα δεν μου πάει. Θέλω την κανονική, τολμηρή, αυθόρμητη Σοφία που δεν κρατάει μικρό καλάθι. Όχι. Θέλω να έχω ένα καλάθι πανέτοιμο, να υποδεχτεί τα μεγαλύτερα δώρα. Ξέρεις πόσες φορές έχω πει αυτό το διάστημα για καταστάσεις και ανθρώπους ότι οκ, αλλά κρατάω μικρό καλάθι; Ναι, δε λέω. Φταίει που διώχνοντας κάποιους φόβους, με βρήκαν μερικοί νέοι. Φταίει που ήρθαν στιγμές, που ένιωθα ότι δεν μπορώ να έχω εμπιστοσύνη σε κανέναν. Ότι τους ανθρώπους ποτέ τελικά δεν τους ξέρουμε τόσο καλά, όσο λέμε και δεν μας ξέρουν βέβαια τόσο καλά, όσο νομίζουν ή νομίζουμε! Φταίει, που κάθε φορά που έφτανα στα ουράνια από χαρά, υπήρχαν τουλάχιστον άλλες δύο που μύριζα…χώμα. Το έτρωγα κιόλας, μη σου πω.

Αλλά στο τέλος, ξέρεις τι είπα; Ότι στην πραγματικότητα, ό,τι έγινε, ήταν κομμάτι αυτών που ζητάω και επιδιώκω στη ζωή μου. Ήταν διαδικασίες που με έφεραν ακόμη πιο κοντά στη δική μου αλήθεια, αλλά και των άλλων. Ήταν καταστάσεις που με έβγαζαν από το συρματόπλεγμα και μου έδιναν ελευθερία και ευθύνη. Το ίδιο συνέβαινε ταυτόχρονα με τους άλλους της ζωής μου. Τους έβγαζα ή έβγαιναν από μόνοι τους από το συρματόπλεγμα. Ήταν ευκαιρίες για νέες προοπτικές. Ευκαιρία δεν σημαίνει απαραίτητα επιτυχία, αλλά τουλάχιστον έχει μια ελπίδα. Ό,τι έχει τελειώσει όμως στην ουσία του, τι ελπίδα και χαρά μπορεί στα αλήθεια να σου φέρει; Ήταν πολλά αυτά που έγιναν και τίποτα από αυτά δεν ήταν ευθεία γραμμή σαν του πεθαμένου. Τουλάχιστον αυτό. Ήταν ζωή! Γεμάτη ζωή. Αν θέλουμε να είμαστε εντάξει με το σύμπαν, ή τον Θεό για ό,τι ζητάμε, να είμαστε προετοιμασμένοι και για τις δύο όψεις του νομίσματος. Θα μου πεις, είσαι τόσο cool με ό,τι δύσκολο σου συμβαίνει; Ξεκάθαρα όχι. Αλλά, επειδή τα έχω όλα αυτά τα…cool στο μυαλό μου, βρίσκω τον τρόπο και επανέρχομαι.

Είχα και τα τζακ ποτ μου βέβαια. 🙂 Είχα κάτι απίστευτες, μοναδικές στιγμές που έλεγα “Αλήθεια, το ζω τώρα αυτό;!”. Το 2018 μπορώ να πω ότι γεύτηκα τον Παράδεισο, γεύτηκα και την Κόλαση. Το χρώμα του, σίγουρα το κόκκινο. Απλά άλλαζε τους τόνους του και το νόημα. Γι’ αυτό πότε πλημύριζε φως και χαρά, πότε φωτιά.

image via https://gr.pinterest.com/pin/280419514284580286/

image via https://gr.pinterest.com/pin/280419514284580286/

Και το 2019; Ας φέρει, ό,τι νομίζει! Έχω σπείρει τα τελευταία χρόνια τόσα…περιμένω τα αποτελέσματα, όσο θα συνεχίζω τη σπορά. Γιατί πάντα έχω πολλά να βελτιώσω. Αυτό που ζητάω μόνο είναι υγεία σωματική και ψυχική. Για να μπορώ να ανταπεξέλθω και σε όλα τα άλλα. Εντάξει. Και αγάπη ζητάω. ♥ Πάντα την ζητάω. Δεν την θεωρούσα και δεν τη θεωρώ καθόλου δεδομένη. Θα ήθελα να την έχω δεδομένη όμως….σσσσς….μυστικό. Κοινό μας μυστικό δηλαδή, γιατί όλοι ανεξαιρέτως το ίδιο θέλουμε. Είτε το παραδεχόμαστε, είτε όχι. :p

 

via https://hallofquotes.com/

via https://hallofquotes.com/

Οι γιορτές αυτές ένιωθα ότι μου έδειχναν δυο εικόνες.

Η μία ήταν οι συνέπειες και τα επακόλουθα μιας νέας πραγματικότητας. Μια υπενθύμιση πώς το παρελθόν δημιούργησε το παρόν. Η αναγκαιότητα μιας συνεχούς αποδοχής και προσαρμογής σε καταστάσεις και  αλλαγές.

Η δεύτερη ήταν η τσαχπίνα της υπόθεσης. Φίλη μου. 🙂 Έφερνε το στοιχείο της έκπληξης, της ευχάριστης έκπληξης δηλαδή, της ανατροπής, του “κοίτα να δεις!”. Έφερνε την υπενθύμιση ότι η ζωή είναι γεμάτη επιλογές. Τις καλύτερες άραγε, τις ξεχωρίζουμε; Εγώ έχω το ένστικτο για οδηγό.

Θέλω να διοχετεύσω την δημιουργικότητά μου, να έχω αντοχές και ευκαιρίες, να κάνω όσα θέλω, όσα χρειάζονται, όσα μπορώ.

Θέλω να είμαι ασταμάτητη. Φουλ στην ενέργεια, παραγωγική και αποτελεσματική. Με συνειδητότητα και την ευλογία να συμβαίνουν όλα αυτά σε πεδία και τομείς που με γεμίζουν.

Χρειάζομαι ξανά πια, μια δυναμική πορεία επαγγελματικά και οικονομικά. Και τη θέλω έτσι. Με δημιουργικότητα και φουλ ασταμάτητη έμπνευση, ενέργεια, αποτελεσματικότητα.

via https://gr.pinterest.com/pin/518406607103728871/

via https://gr.pinterest.com/pin/518406607103728871/

Τα…σποράκια, είπαμε! Έχουν πέσει στη γη. Οι….βροχές με έκαναν μούσκεμα…ο ήλιος μου έδωσε αρκετές φορές ό,τι χρειαζόμουν. Πέρασαν όλες οι εποχές…΄σντε, άντε! Καιρός για τα αποτελέσματα!

Είσαι κι εσύ μαζί μου σε αρκετά από αυτά; Ξέρω κάθε φορά που γράφω έτσι ανοιχτά, ότι ακολουθούν μηνύματα που λένε ότι εμείς εδώ μέσα ταυτιζόμαστε. Όχι απόλυτα απαραίτητα, αλλά καταλαβαινόμαστε, νιώθουμε το ίδιο.

Και σε προλαβαίνω. Θέλω με την πρώτη ανάρτηση του έτους, να σου πω πρώτη ένα “ευχαριστώ” για όσα μου δίνεις και να σου δώσω λίγη, πολύ λίγη από τη δημιουργικότητά μου με ένα δωράκι.

January calendar

Αποφάσισα να κάνω ένα μηνιαίο ημερολόγιο για το 2019.

Στο χαρίζω σε 3μηνα. Δηλαδή σήμερα, μπορείς να κατεβάσεις Ιανουάριο, Φεβρουάριο, Μάρτιο. Όλους; Έναν; Όπως θες. Θα έχεις σε κάθε 3μηνο τη συνέχεια. 🙂

Μπορείς να το εκτυπώσεις είτε σε διάσταση μιας κανονικής φωτογραφίας 10χ15, είτε σε Α4. Εξαρτάται πού θες να το βάλεις. Εγώ για παράδειγμα, εκτός από την εκτύπωση, το έβαλα και στην επιφάνεια εργασίας του υπολογιστή μου.

Επέλεξα να βάλω σε κάθε μήνα μια φωτογραφία μου. Δεν εννοώ τη φάτσα μου. :p Εννοώ τραβηγμένη από μένα. Μία από αυτές που έχω μοιραστεί στα social media. Κυρίως στο Instagram.

Μετά σκέφτηκα κάθε μήνας να έχει έναν υπότιτλο. Κάτι που του ταιριάζει. 🙂

Και φυσικά, έπρεπε να έχει κάτι από τον blogοχαρακτήρα του ShareYourLikes. Το vibe ρε παιδί μου! Και το vibe εδώ μέσα είναι έμπνευση. Είναι πάρε το τίποτα και κάν’το κάτι. Είναι ιδέα και προτροπή για κάτι. Κάτι ωραίο. Γι’ αυτό και σε κάθε μήνα του ημερολογίου, θα βρεις αυτό το κάτι. Ελπίζω να σου αρέσει!

February calendar

march calendar

Όπως λέω κάθε φορά που φτιάχνω ένα εκτυπώσιμο, δείξε επιείκεια. 🙂 Δεν έχω γνώσεις γραφιστικής ή βοηθό, έχω απλά αγάπη (και) για τέτοιες δημιουργικές αναζητήσεις και μεράκι.

DOWNLOAD:

Ο Ιανουάριος ή αλλιώς το ολοκαίνουργιο κάλεσμα

Ο Φεβρουάριος, αυτός του έρωτα και της μεταμόρφωσης

Ο Μάρτιος και τα τσαλιμάκια του

Κλικ σε κάθε έναν από αυτούς και εκτύπωση!

 

image via https://nearthetill.com/

image via https://nearthetill.com/

Μου επιτρέπεις, να σε προτρέψω για μερικές νέες συνήθειες αυτή τη χρονιά;

Αγάπησε τις Δευτέρες. Κανονικά, θα έπρεπε όλοι να είμασταν ευγνώμονες για αυτές. Δες εδώ τι εννοώ με αυτό και μετά it’s up to you!

Αγάπη θέλει και η βροχή, να τα λέμε και αυτά! Ειδικά από κάτι κολλημένους τύπους- πρώτη και καλύτερη- με τον ήλιο και το φως. Κάποια στιγμή, μου έγινε και εμένα το κλικ και άρχισα να τις βλέπω αλλιώς τις βροχούλες. Όχι πάντα. Όχι, δεν τις προτιμώ από τις λιακάδες. Όχι. Αλλά…να, που όλα θέλουν τον τρόπο τους, την ώρα τους, την αιτία και την αφορμή τους. Τότε εδώ , ήμουν στην προσπάθεια, σήμερα αχ, ας μην αναλύσω τι έχω πάθει με κάποιες  βροχούλες…

Βρες ένα τουλάχιστον νέο χόμπι. Μην μου πεις ότι δε βρίσκεις. Εδώ εγώ σου βρήκα 45!

Έχουν γίνει τρελή μόδα τα διάφορα challenges, αλλά κάποια στιγμή, όχι από μόδα, αλλά από φόβο, προέκυψε ένα δικό μου challenge. Το οποίο μοιράστηκα πολύ ανοιχτά και σε προσκαλώ να το κάνεις και δικό σου…#20DaysLifeProject

Σε όποια διάθεση και αν είσαι, ζήσε την στιγμή. Το λέμε σαν καραμέλα, αλλά και οι καλύτεροι του είδους δεν το έχουμε 100% μέσα μας. Θέλει εξάσκηση. Σαν τις μεγάλες, πετυχημένες… τσιχλόφουσκες! Μην χάσεις την ευκαιρία! 😉

Νομίζεις έτσι τα λέω όλα αυτά; Είμαι ανήσυχο πνεύμα. Δεν σταματώ να αναζητώ, να μαθαίνω, να εξελίσσομαι, να δοκιμάζω. Είμαι μια επαναστάτρια και σε επανάσταση σε καλώ, αν μια τέτοια χρειάζεσαι. Τη χρειάζεσαι; Τσέκαρε εδώ.

Θες κι άλλη έμπνευση; Τσίγκλισμα; Έχεις περιέργεια να μάθεις τι άλλο μπορεί να σου κάνει κλικ, για να δώσεις μια νέα πινελιά στο 2019; Ρίξε μια ματιά, αν θες. Σε πράγματα που εμένα ενέπνεαν, τσιγκλούσαν, κινητοποιούσαν κατά καιρούς το μέσα μου. Εδώ.

via http://www.carolinebuijs.nl/

via http://www.carolinebuijs.nl/

Θα πεις στους φίλους σου να μπουν να διαβάσουν αυτό το άρθρο;  Sharing is magic!