Όταν ήμουν παιδί, τα μόνα βιβλία που διάβαζα, ήταν τα σχολικά. Δεν θυμάμαι πολλούς εξωσχολικούς τίτλους που, να μπήκαν σπίτι μου και τελικά να διαβάστηκαν. Αν όμως μου αφηγούνταν ιστορίες, αν τις έβλεπα σε μια κινηματογραφική ή θεατρική αίθουσα, αν ήταν τυπωμένες σε ένα περιοδικό, τότε «χανόμουν» σε αυτές.

Θυμάμαι τα κλισέ που άκουγα να λένε στη μαμά μου. Τις συγκρίσεις με παιδιά «ιδιοφυΐες» (κατά τα λεγόμενά τους) επειδή είχαν μόλις ολοκληρώσει την ανάγνωση κλασικών βιβλίων, που απευθύνονταν περισσότερο σε ενήλικες! Τόσο έξυπνα ήταν. Ευτυχώς εκείνη δεν έδινε σημασία και την θαυμάζω για το ότι, δεν επηρεαζόταν ως μητέρα από όλα τα «πρέπει» του κόσμου. Μην παρεξηγηθώ! Θεωρώ σπουδαίο να θέλει ένα παιδί να διαβάζει βιβλία. Το ίδιο κάνει και ο γιος μου έως σήμερα.

via booksandquotes.quora.com

via booksandquotes.quora.com

Εγώ όμως ως παιδί τότε, απλά ένιωσα σαν κάτι να μην πήγαινε καλά με μένα. Σίγουρα και λίγη ντροπή, κυρίως επειδή μου την «έσπαγε» η επίδειξη γνώσεων όποτε βρισκόμασταν στην ίδια παρέα. Μάλλον έπρεπε να θαυμάζω το 8χρονο παιδί που μιλούσε μόνο για κλασικούς συγγραφείς. Ντροπή μου…να δεις, το κατακόρυφο που έκανα όλη μέρα είχε πειράξει το μυαλό μου 🙂

Ως δια μαγείας μόλις τελείωσα το Λύκειο, βρέθηκα στη δημοτική δανειστική βιβλιοθήκη της περιοχής μου. Για να πάρει μια φίλη ένα βιβλίο για εκείνη. Έτσι κι έγινε. Μόνο που κρατούσα και 5 δικά μου. Είχα δικαίωμα να τα κρατήσω 15 μέρες.

Έτσι κι έγινε 🙂 Τα διάβασα φυσικά πριν τα επιστρέψω 🙂 Για να δανειστώ άλλα 5. Στην επόμενη επίσκεψη παρακαλούσα τον υπεύθυνο να δανειστώ παραπάνω από 5. Ναι, δεν επιτρεπόταν, αλλά αφού του τα γυρνούσα όλα στο 15νθημερο, έπρεπε να με αφήσει να δανειστώ παραπάνω. Γιατί έπρεπε; Γιατί δεν με έφταναν! Το διαπεραστικό του βλέμμα, μάλλον ήταν λιγότερο διαπεραστικό από το επίμονο δικό μου, μου επέτρεψε να δανείζομαι 7 τη φορά και έτσι γεννήθηκε μια μεγάλη και απροσδόκητη αγάπη 🙂

Τόσο μεγάλη και με τέτοια ένταση που θυμάμαι Ιούλιο μήνα, να χτυπάει το τηλέφωνο και να με ρωτάει η φίλη μου γιατί βρίσκομαι ακόμη εκεί. Είχαμε ραντεβού με παρέα για καφέ. Η απάντηση μου ήταν «Α, το ξέχασα! Δεν γίνεται να έρθω! Ψάχνω τον δολοφόνο!» 😀 Αααχ, τη λατρεύω αυτή την ανάμνηση! Πάντα γελάω όταν το σκέφτομαι. Όπως και τη συνέχεια…η φίλη μου ήρθε την επομένη από το σπίτι και μου είπε με όλη της τη σοβαρότητα ότι ανησυχούσε για μένα. Είχα ακυρώσει τη βόλτα για να μην κλείσω το βιβλίο πριν το τέλος 😀

via themetapicture.com

via themetapicture.com

Τα χρόνια πέρασαν, συνέχισα την ανάγνωση βιβλίων χωρίς τις αρχικές… καταχρήσεις και υπερβολικές δόσεις σελίδων και πώς τα έφερε ο χρόνος…βρέθηκα να εργάζομαι για κάποια χρόνια, κάπου που περνούσαν πολλά βιβλία από μπροστά μου. Άρχισε η βιβλιοθήκη  μου να γεμίζει επικίνδυνα. Σίγουρα δεν έχω αποκτήσει όλα εκείνα τα αναγνώσματα που μου έκαναν κλικ. Απέχω τρελά από αυτό. Εκτός όμως από την…τουαλέτα του σπιτιού, δεν υπάρχει άλλος χώρος κενός από βιβλία!

sofia and books

Είμαι βέβαιη λοιπόν ότι, αποκόμισα πολλά μέσα από τις σελίδες τους, αν και δεν βάζω στοίχημα πως κυριάρχησε το πλούσιο λεξιλόγιο. Ευτυχώς δηλαδή, γιατί κοίτα πόσα καλά, ξεχώρισα ότι ήρθαν μαζί τους. Σίγουρα όχι μόνο μέσω αυτών, αλλά οπωσδήποτε και με τη βοήθειά τους:

  • Δεν υπάρχει τέλεια ζωή. Πουθενά σε κανένα βιβλίο, ούτε ακόμη και στα παραμύθια για μικρά παιδιά δεν βρήκα μια ζωή χωρίς μπελάδες. Είχα και έχω λόγο λοιπόν να ελπίζω για σένα και για μένα
  • Παρ´ όλα αυτά, όσο σκατά κι αν στα φέρει η ζωή, μπορείς τελικά να καταφέρεις σπουδαία πράγματα
  • Μάγισσες, δράκοι, δολοφόνοι και κατάσκοποι «έφαγαν» ουκ ολίγες φορές τη σκόνη των ηρώων. Ηθικό δίδαγμα: όσο είσαι ο πρωταγωνιστής της ζωής σου, το υπόλοιπο ενοχλητικό  cast καλά θα κάνει να ανησυχεί ;)
  • Κάποτε έρχεται για όλους μας η τελευταία “γραμμή” της δικής μας ιστορίας. Δεν είναι απαισιόδοξη η σκέψη αυτή. Είναι απλά ένα αναπόφευκτο φυσικό γεγονός. Αυτό που έχει σημασία είναι, όλα εκείνα που θα σε οδηγήσουν στο ΤΕΛΟΣ, να σε κάνουν να αισθανθείς πληρότητα, να αξίζουν το χαμόγελό σου και να μείνουν αξέχαστα σε όσους μείνουν πίσω 
via booksandquotes.quora.com

via booksandquotes.quora.com

  • Έχω πολλούς τίτλους που δεν τους έχω διαβάσει. Ξέρω ότι κάποια στιγμή εκεί ανάμεσα στα ράφια με περιμένει μια νέα πηγή έμπνευσης, γνώσης, ψυχαγωγίας. Κάπως λειτουργεί όλο αυτό. Μου δίνει ελπίδα. Ότι έχω πολλά να κάνω και να ανακαλύψω. Θεωρώ πλούτο τα αδιάβαστα βιβλία 
  • Οι ετικέτες είναι για τις μαρμελάδες, όχι για τα βιβλία. Έχουμε το κακό συνήθειο, πολύ εύκολα να κατηγοριοποιούμε τους ανθρώπους. Λες και θα τους τοποθετήσουμε σε ράφια σούπερ μάρκετ. Μια συζήτηση που έχω κάνει πάμπολλες φορές, κυρίως με ανθρώπους που έχουν διαβάσει πολύ, είναι ότι για μένα δεν χρειάζεται να βάζουμε ταμπέλες καλών και κακών βιβλίων. Καλών και κακών αναγνωστών. Υπάρχουν εκατομμύρια τίτλοι εκεί έξω και ακόμη περισσότεροι υποψήφιοι αναγνώστες. Αν «άγγιξαν» ένα άτομο, θα «αγγίξουν» τουλάχιστον λίγους ακόμη. Αυτό που για σένα είναι αριστούργημα, ίσως και για χιλιάδες κόσμου, για εμένα μπορεί να είναι απλά βαρετό. Ίσως απλά να μην μου ταιριάζει. Ίσως απλά σε κάποια άλλη φάση της ζωής μου, να είμαι έτοιμη να ταυτιστώ μαζί του ή να εμπνευστώ από αυτό. Αυτό που για μένα είναι μέτριο ή κακό σε πολλά εισαγωγικά βιβλίο, για κάποιον άλλο είναι η έμπνευση του ή η ψυχοθεραπεία του ή η ψυχαγωγία του
  • Η δική μου φιλοσοφία λέει…Όταν μπει ένα βιβλίο στο σπίτι, έχει ήδη ανοίξει η πόρτα για το επόμενο. Ας είναι τόμος κόμικ. Ας είναι βιβλίο δώρο στην κυριακάτικη εφημερίδα. Ας είναι άρλεκιν…αρκεί να μπει και να διαβαστεί. Όλα τα άλλα θα έρθουν αν καιρώ
  • Κάθε φορά που αναγιγνώσκεις λογοτεχνία, ακόμη και βιογραφία, γίνεσαι εσύ καλλιτέχνης, εσύ είσαι δημιουργός! Αλήθεια, δεν το έχεις καταλάβει; Μέτρα.

Ζωγράφος και σκιτσογράφος. Δίνεις με το μυαλό σου μορφή και χρώματα στους ήρωες για τους οποίους διαβάζεις

Σκηνοθέτης, έστω βοηθός. Λίγο το έχεις; Κάθεσαι δίπλα σε δάσκαλο (συγγραφέα). Ενίοτε, ανακαλύπτεις τι θα έκανες εσύ διαφορετικό. Δεν είναι αλάνθαστος τελικά αυτός ο δάσκαλος

Σεναριογράφος/συγγραφέας. Πες μου, πόσες φορές δεν θέλησες να αλλάξεις το τέλος; Να ταλαιπωρήσεις έναν αντιπαθητικό τύπο που έβαλε εκεί ο συγγραφέας, απορείς γιατί! Παραδέξου το! Υπήρξε φορά που έβρισες αυτόν τον ήρωα του χαρτιού

Μουσικός επιμελητής. Αν ενσωματωνόταν η μουσική στις λέξεις που γράφτηκαν, ξέρεις ακριβώς ποια κομμάτια θα έπαιζαν.

Σκηνογράφος, διακοσμητής, στυλίστας, κομμωτής. Ε, καλά τώρα. Ποιος γνωρίζει καλύτερα από εσένα τι φοράει κάθε χαρακτήρας στο χαρτί! Πώς μοιάζει, πού ζει, πώς κινείται

via someecards.com

via someecards.com

  • Τα βιβλία σε κάνουν καλύτερο συμβουλάτορα. Λένε ότι εκείνοι που δίνουν καλές συμβουλές, είναι αυτοί που έχουν περάσει τα μεγαλύτερα προσωπικά ζόρια. Με την έννοια ότι, συμβουλεύουμε καλά, επειδή ζήσαμε παρόμοιες καταστάσεις  και μάθαμε (αν όχι πάθαμε). Είναι αλήθεια. Όταν όμως διαβάζεις κάποια ιστορία, μαθαίνεις  τη σκέψη των ηρώων. Χαρακτήρες που δεν σε θυμίζουν, γίνονται οικείοι σου. Σαν να βλέπεις από την κλειδαρότρυπα και έτσι γνωρίζεις λίγο παραπάνω πώς μπορεί να σκέφτονται, να νιώθουν και να συμπεριφέρονται ψυχολογίες ανθρώπων, που ποτέ δεν συνάντησες στα αλήθεια. Κι όταν έρχεται η ώρα της συμβουλής, σίγουρα δεν φέρνεις στη θύμησή σου την ηρωίδα της Αλιέντε, αλλά στον σκληρό δίσκο του μυαλού οι πληροφορίες που χρειάζεσαι, έχουν καταγραφεί και αποθηκευτεί
  • Με ένα βιβλίο ταξιδεύεις. Με πολλά βιβλία κάνεις το γύρο του κόσμου, γνωρίζεις με ένα τρόπο πολιτισμούς, ήθη και έθιμα. Αλλά πάνω απ’ όλα μαθαίνεις ότι, οι άνθρωποι είναι τόσο διαφορετικοί και τόσο ίδιοι. Κάθε φορά που διαβάζεις για ένα χαρακτήρα περαστικό ή πρωταγωνιστικό, είναι σαν να βγήκες για καφέ μαζί του και να τα είπατε λίγο. Ή πολύ. Στο τέλος της ημέρας, έχεις γίνει πιο ανοιχτόμυαλος
  • Έχεις σκεφτεί ότι άνθρωποι που δεν ακούν στα αλήθεια τι τους λες, εκπαιδεύονται σταδιακά μέσα από την ανάγνωση ως ακροατές; Στα βιβλία δεν μπορούν να διακόψουν τον ειρμό κανενός. 🙂
  • Όταν ένα βιβλίο «μιλάει» στην ψυχή σου, να το ξεφυλλίζεις κάθε φορά που το χρειάζεσαι. Να επισκέπτεσαι τις προτάσεις ή τις σελίδες που θα σε βοηθήσουν στον μικρό ή μεγάλο στόχο σου. Από την διάθεση που σήμερα θες να αλλάξεις, μέχρι την έμπνευση που έχεις ανάγκη για να γράψεις σήμερα στο blog σου και το marketing plan με συμβουλές που θα βρεις σε εγχειρίδιο του Philip Kotler
  • Η έμπνευση είναι απαραίτητο συστατικό της καλής ψυχικής υγείας και της σταδιακής απόκτησης σοφίας. Κάθε φορά που εμπνέεσαι από κάτι ή από κάποιον, είναι σαν να έχεις εσωτερικές πεταλούδες. Αν λοιπόν έχεις διαπιστώσει ότι, επανειλημμένα επηρεάζεσαι θετικά από κάποιον συγγραφέα, μάθε περισσότερα για αυτόν! Πού γεννήθηκε και έζησε. Πώς μεγάλωσε; Πώς ξεκίνησε; Ίσως σου φανεί με έναν τρόπο χρήσιμο, πιθανότατα να πάρεις από αυτόν επιπλέον έμπνευση!
via myquoteshome.com

via myquoteshome.com

Αναρωτιέμαι…υπάρχουν και δικές σου μικρές ανακαλύψεις για τα βιβλία και την αισιοδοξία και τη δημιουργικότητα που αδειάζουν αυτά μπροστά στα πόδια σου;

Όπως και να’χει, θα ήθελα εσένα που είσαι γονιός και ενδεχομένως το παιδάκι σου να μην πολυδιαβάζει, να πάρεις μια βαθιά ανάσα και να ξεαγχωθείς. Δεν πειράζει. Φέρε εσύ λίγα βιβλία να βρίσκονται στο σπίτι, δώσε στο παιδί σου ερεθίσματα τέχνης και ιστοριών με άλλα μέσα. Ίσως μια μέρα να σε εκπλήξει ευχάριστα! Κι αν κι εσύ ο ίδιος δεν είσαι ο άνθρωπος που διαβάζει, βρες ακόμη και βιβλιαράκι 50 σελίδων μια σταλιά, με όποιο θέμα να’ναι. Διάβασέ το χωρίς ενοχές και χωρίς προσδοκίες. Απόλαυσέ το! Μόνο αυτό 😉

Θα πεις στους φίλους σου να μπουν να διαβάσουν αυτό το άρθρο; Sharing is magic! ♥