Όσο πλησίαζε το τέλος του 2013, ήταν σαν να έχω κάτσει στην άκρη ενός τεράστιου δωμάτιου με όμορφες γωνιές, με άλλες που τις λες άσχημες ή τρομακτικές, μια ανακατωσούρα τελικά που αν και δεν ταιριάζει με τα πρότυπά μου, κάπως μου άρεσε. 🙂

Γιατί όπως τα σπίτια μας δεν είναι αυτά των περιοδικών, έτσι δεν είναι και οι ζωές μας αυτές των τέλειων μυθιστορημάτων ή παραμυθιών. Το σπίτι μας ακόμη κι αν θυμίζει συχνά τρελοκομείο, αν μας έλεγαν ότι θα το χάσουμε θα τρελαινόμασταν, σωστά; Ε, κάπως έτσι αγαπάμε και τη ζωή μας. Με τα ελαττώματά της. Μερικά είναι ερωτεύσιμα 🙂 Προσωπικά, μου κάνει πολύ καλό που αποδέχομαι ό,τι οτιδήποτε βιώνω, έχει την αξία του.

Σε αυτή την άκρη λοιπόν, ήταν σαν να υπήρχε ένα σκοινί που όσο το τράβαγα, αποκαλυπτόταν η νέα αρχή που έγραφε με μεγάλους αριθμούς, 2014

Σαν να έπεφτε αυλαία στο παλιό για να αρχίσει το καινούργιο

winter mood

Αλλά στην πραγματικότητα, δεν πέφτει ποτέ αυλαία. Για κανέναν μας. Γιατί χρειάζεσαι ό,τι έγινε παρελθόν για να κοιτάξεις μπροστά καλύτερα, με αετίσια μάτια. Αλλά πάνω απ’ όλα χρειάζομαι και χρειάζεσαι τον συνδετικό κρίκο που θα μας κάνει να αξιολογήσουμε το τώρα. Αυτό το δευτερόλεπτο που τρέχει τώρα και κανένα άλλο

Δεν μου αρέσει που συχνά οι άνθρωποι προσπαθούμε να πετάξουμε από πάνω μας ό,τι δεν μας βόλεψε, άρεσε, ό,τι μπορεί ακόμη και να μας πόνεσε βαθιά. Δεν μου αρέσει να ξεκινώ την νέα χρονιά αγανακτισμένη για την προηγούμενη. Τι αξία έχουν οι νέοι στόχοι χωρίς τα προηγούμενα μαθήματα ζωής;

Πώς θα αναγνωρίσω τι στα αλήθεια θα με εξελίξει, θα με γεμίσει πνευματικότητα και ψυχική πληρότητα αν δεν έχω πρώτα φανεί στα αλήθεια ευγνώμων για κάθε τι καλό “γεύτηκα” και κυρίως για κάθε τι ζόρικο που συνάντησα;

xristougenna2

Αυτό τον Δεκέμβρη, οι μέρες μου φάνηκαν πολύ μικρές. Περνούσαν γρήγορα, έκανα κάθε μέρα εκατό πράγματα αλλά ταυτόχρονα ούτε το 1/10 αυτών που υπολόγιζα. Το 24ωρο μου φαινόταν 12ωρο, έπεφτα για ύπνο και αναρωτιόμουν ποιος μου “έκλεψε” τον χρόνο μου 🙂

Παρ’ όλα αυτά ήταν η πρώτη φορά που κατάλαβα Χριστούγεννα από πολύ νωρίς! Τι όμορφο που ήταν όλο αυτό! Αυτή η προσμονή, οι προετοιμασίες, τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια, τα γλυκά και τα στολίδια!

 

Ο Στέφανος έγραψε και φέτος το γράμμα του στον Άγιο Βασίλη, χρησιμοποιώντας το template που είχε ετοιμάσει η Σίνα. Για πρώτη φορά μόνος του! Χωρίς να του κρατάω χεράκι για να σχηματίσει γράμματα κι ακόμη πάει νηπιαγωγείο. Μου φάνηκε πως μεγάλωσε πολύ το παιδάκι μου, το πρώτο μου παιδάκι.

Μοναδική μου βοήθεια οι απαντήσεις σε ερωτήσεις της κατηγορίας “Μαμά, το ι του ιππότη, του υπολογιστή ή του ήλιου βάζω;” ♥

gramma agiou basili apo stefano 2013_Page_1

Από τις τρεις σελίδες μόνο στην πρώτη έγραψε. Ανησυχούσε μήπως δεν προλάβει να το στείλει 🙂 Τα είπε όλα περιεκτικά.

Ότι τον αγαπά, το δώρο που ήθελε και φυσικά να μην ξεχάσει την αδερφή του. Κι αν νομίζεις ότι τον άφησε να διαλέξει, επειδή δεν τον ένοιαζε τι θα της φέρει, έπεσες έξω 🙂 Αλλά το δώρο που εκείνος θεωρούσε το καλύτερο για την πριγκίπισσά του όπως λέει, έπεισε τον μπαμπά του να της το πάρει λίγες μέρες πριν. Με δάκρυα στα μάτια, δεν έφευγε από το κατάστημα παιχνιδιών αν δεν της έπαιρνε τη Minnie που μιλούσε. Κι έτσι στον Άγιο δεν ήξερε τι να ζητήσει 🙂

Πόσο ξαφνιάστηκα όταν του έγραψε ότι το σπίτι μας είναι τέλειο! Ήξερα όμως ότι ένα 5χρονο δεν το νοιάζει η διακόσμηση 🙂 ‘Ηρθε λίγες ώρες μετά και μου είπε με ιδιαίτερη έμφαση “μαμά, το σπίτι μας είναι τέλειο!”. Μου άρεσε, αλλά αναρωτήθηκα πώς το είχε εκείνος στο μικρό του μυαλουδάκι, οπότε τον ρώτησα. Είναι τέλειο, εννοώ ότι είναι τέλειο που κάθε μέρα μου λες σ’αγαπώ εσύ η μαμά μου!”. Να, που γεννήθηκε μια από τις ομορφότερες “γωνιές” εκείνου του δωματίου του 2013, που έλεγα στην αρχή.

gramma agiou basili apo stefano 2013_Page_2

Τι σκέφτονται τα μικρά τους μυαλουδάκια! Πώς τα επηρεάζουν μικρές, ανοήτες λέξεις και κινήσεις για εμάς; Στη ζωγραφιά του έβγαλε από την καμινάδα, όλο τον καπνό που θα μπορούσε, ώστε να έχει καθαρίσει ,μέχρι τη στιγμή που θα τρύπωνε ο αγαπημένος του Άγιος στην καμινάδα μας. Κάπως έτσι, κάποια ουράνια τόξα κατεβαίνουν στη γη. Ακριβώς δίπλα από τα σπίτια μας. Αμέ 😉

gramma agiou basili apo stefano 2013_Page_3

Για το τέλος, είπε να του δείξει όλη την οικογένεια μεταμορφωμένη σε χελωνονιντζάκια. Ναι, μέχρι και εδώ αυτές οι χελώνες δεν έλειψαν

Η Δωροθέα δεν άφησε ούτε για μια μέρα στην ησυχία του το δέντρο και τα στολίδια. Πόσες φορές έπιασα το δέντρο γιατί κουνιόταν ολόκληρο! 😀 Πόσες φορές μάζεψα από το πάτωμα-διπλανό δωμάτιο-κάτω από τον καναπέ ό,τι κανονικά έμπαινε στο δέντρο; Πόσο αναμενόμενο ήταν μαζί της να σκαρφαλώσει, να φτάσει στολίδι που σπάει και μάλιστα το αγαπημένο μου;

dorothea

Τι πλάκα που είχε όταν προσπάθησα να φτιάξω χριστουγεννιάτικο σπιτάκι από κέικ για δώρο μαζί με κάποια άλλα, στη δασκάλα του Στέφανου και τελικά δεν το πέτυχα. Ο Στέφανος είχε φορέσει την ποδιά του, είχε ανέβει στο σκαμνάκι του, είχε από κοντά ζαχαρωτά και καραμέλες για το στολίσουμε, όταν διαπίστωσα ότι έκανα λάθος. Δεν έβαλα μπέικιν και δεν φούσκωσε. Σαν πρωτάρα 🙂 Και μου λέει το απογοητευμένο πιτσιρίκι με γλύκα “Ωωωω, λάθος τα έκανες!”

Μη στεναχωριέσαι μικρέ, όλα διορθώνονται. Θα φτιάξουμε μικρότερο σπιτάκι. Κόβω με μαεστρία, κολλάω με γκανάζ, μοντάρω, πάω να βάλω στο ψυγείο…πέφτει “Ωωωωω μαμά, σου λέω όλα λάθος τα κάνεις!”. Ξαναπροσπαθώ, φτάνω στο ψυγείο (γιες!), πάω να το βάλω στο άδειο ράφι και δεν το παίρνει στο ύψος “Ωωωωωωωωω, μαμά όλα λάθος σου λέωωω”. Το έλεγε τόσο γλυκά και παραπονιάρικα!

xristougenna 7

Αγόρασα ένα πανέμορφο μπισκοτόσπιτο τελικά. Όχι, δεν τα παράτησα εύκολα. Όταν ο μικρός κοιμήθηκε ξεκίνησα να φτιάχνω ζύμη πιπερόριζας για να το κάνω μπισκοτόσπιτο. Και μάλιστα θα έφτιαχνα δυο ε; Για δωράκι κι εκείνο. Αλλά ό,τι ξεκινά στραβά, μπορεί να στραβώσει κι άλλο 😀 Η ζύμη σαν λάσπη ένα πράγμα! 😀 Δεν με ήθελε, δεν με ήθελε. Κι εγώ από τη μια εκνευρίστηκα, από την άλλη γελούσα κι παραμιλούσα “Ωωωωω μαμά, όλα λάθος τα κάνεις!”

Με συγχώρεσε σίγουρα όταν είδε ότι πήγα στο σχολείο με μπισκοτόσπιτο και μάλιστα με angry birds σε μια ακρούλα! χαχα

Έφτιαξε στη νονά του τα δωράκια του και την έκανε να δακρύσει. Κανονικά έπρεπε να της έδινα μαζί και μια πάνα 😛

chalkboard ball

Μεγάλωσε και της κάνει καρδιές που ξέρει τι σημαίνουν, της λέει “σ’αγαπώ” χωρίς να του το πει κανείς. Της γράφει κάρτες που φτιάξαμε μαζί, λέγοντάς της ότι είναι η ομορφότερη νονά του κόσμου!

xristougenniatiki karta nonas

Ξαναφτιάχνουμε ελαφάκια για να μπει σε φάκελο η κάρτα. Έτσι, σκέτη θα την έδινε; 🙂

xristougenniatiki karta elafaki 3

Παρέα κι ένα κερασματάκι cake pop, όπως αυτό που έπαιρνε όποιο παιδάκι μας έλεγε τα κάλαντα 🙂

cake pop

Κι η παραμονή Πρωτοχρονιάς όλο και πλησίαζε! Η στιγμή που εκείνος ο θαυματουργός με το έλκηθρό του, θα έφτανε στο σπίτι μας και σε όλα τα παιδιά του κόσμου!

Mια συνάντηση με έναν που του μοιάζει, είναι μια καλή προθέρμανση 😉

photo with santa_christmas factory

Με κόκκινες μυτούλες που λάμπουν σαν του Ρούντολφ 🙂

christmas factory_facepainting

christmas factory_facepainting 2

Αλλά πρώτα έπρεπε να προηγηθεί ένα μοναδικό πάρτυ! Ένα breakfast party! Ξέρω ότι περιμένεις παρεάκι συνταγές και την πρώτη θα στη δώσω σήμερα

Christmas breakfast party table

Μέσα σε όλα τα γέλια, τις χαρές, την κούραση, τα νεύρα, υπήρχε και η γωνιά του απολογισμού. Πώς ήταν αυτή η χρονιά; Τι έκανα καλά, τι άφησα πιο πίσω; Τι με έκανε καλύτερο άνθρωπο, τι καινούργιο έμαθα; Και με τους ανθρώπους τι έγινε; Ποιες σχέσεις άλλαξαν και πώς; Ποιες σχέσεις έγραψαν το άλφα τους και ποιες κάτι από τα τελευταία γράμματα της αλφαβήτου;

Το βράδυ της παραμονής είχαμε αποφασίσει να το περάσουμε οι τέσσερις μας μόνοι στο σπίτι. Χαλαρά, πολύ χαλαρά. Με φαγητό που δεν θύμιζε ρεβεγιόν, αλλά απλά μια γεύση που μας αρέσει. Παϊδάκια στο τζάκι 🙂 Είχα περάσει πολλές ώρες στην κουζίνα όλο τον μήνα. Έφτανε 🙂 Με σκοπό να κοιμηθούμε εκεί όλοι μαζί, αν και αρρώστησα οπότε αυτό το τελευταίο άλλαξε. Δεν πείραζε

Εκεί λίγο πριν αλλάξει η χρονιά, με τα παιδιά να κοιμούνται κι εμάς να πίνουμε το κρασάκι μας, γράψαμε ο καθένας ξεχωριστά και μυστικά σε ένα χαρτί ό,τι δεν μας άρεσε αυτή τη χρονιά. Και μετά το πετάξαμε στο αναμμένο τζάκι. Αποχαιρετήσαμε ό,τι θέλουμε να διώξουμε από πάνω μας. Όχι από μέσα μας, σπό πάνω μας! Λυτρωτική διαδικασία. Για να πάρουμε καινούργιο χαρτί ο καθένας. Αυτή τη φορά θα γράφαμε, ό,τι θέλουμε να πετύχουμε το 2014. Μπήκαν σε ένα κουτί-χρονοκάψουλα για να ανοιχτούν ξανά σε ένα χρόνο. Για να καμαρώσουμε τότε, για όσα θα έχουμε πετύχει και να παλέψουμε περισσότερο για όσα θα μας έχουν ξεφύγει.

xronokapsoula

Έφραφα, έγραφα, έγραφα! Μα, πόσα θέλω; Πολλά! Πάρα πολλά! Όχι απαραίτητα τόσο σπουδαία όσο ίσως φαντάζεσαι. Για να δούμε…δίπλα σε πόσα από αυτά θα μπει ένα checked; 🙂

xristougenna

Έχω πολλά όνειρα. Έχω σχέδια που έχουν μείνει καιρό στο…ντουλάπι. Έχω ελαττώματα που θέλω να αλλάξω. Έχω αγάπη να προσφέρω. Έχω όρια που πρέπει να βάλω. Έχω σκοπό να ζω κάθε μέρα καλύτερα!

Ήταν κοντά 24.00. Πήραμε αγκαλιά τα δυο παιδιά ενώ ακόμη κοιμόντουσαν. Όχι για πολύ ακόμα.

3,2,1…καλή χρονιά φωνάξαμε! Φιληθήκαμε και τι να δούμε! Κάτω από το δέντρο τα δώρα των παιδιών!

Πω πω! Χρυσόσκονη που είχαν! Με χρυσά γράμματα έγραφε τον αποστολέα και τον παραλήπτη. Το κόκκινο πακέτο για τη Δωροθέα. Το πράσινο για τον Στέφανο. Είχε και μια ετικετούλα αυτοκόλλητη που έγραφε πάλι με χρυσά γράμματα “Να θυμάσαι. Η καλοσύνη σου πάει!” Ναι, ναι…ο Άγιος Βασίλης του το είχε γράψει,το είδαμε! 😛

Και πριν προλάβουμε να ανοίξουμε τα δώρα, τι παρατηρήσαμε! Το γάλα το είχε πιει όλο, τα μπισκότα τα είχε φάει, μια τόση δα μπουκίτσα είχε μείνει και λίγα ψίχουλα. Το καρότο το πήγε στα ελαφάκια, αλλά δεν ήταν μόνο αυτό!!

gala kai mpiskota

Ουάουυυυ! Υπήρχε στην άκρη του τζακιού ένας τεράστιος κόκκινος φιόγκος! Πλησιάσαμε να δούμε τι ακριβώς ήταν αυτό και τι νομίζεις παρεάκι ότι βρήκαμε; Το καμπανάκι του Άγιου Βασίλη!  Αλήθεια! Του είχε μάλλον πέσει από το έλκηθρο!

fiogkos

Η αντίδραση του Στέφανου; Σοκ και δέος! 🙂 Ο καημένος τα έχασε! Έψαχνε τις περσινές πατημασιές, τις θεωρούσε πιο “ασφαλείς”.

Έκανα να το χτυπήσω και μου είπε γρήγορα “μη!”. Σκεφτόταν ότι αφού έχασε το καμπανάκι του ο Άγιος Βασίλης, θα θύμωνε ή ότι δεν θα είχε τρόπο να χτυπάει! Ψυχούλα μου!

fiogkos Collage

Το πήρα σιγά σιγά από την αρχή το θέμα. Του εξήγησα ότι ο Άγιος Βασίλης αν ήθελε το καμπανάκι δικό του, απλά θα είχε επιστρέψει με τον μαγικό του τρόπο να το πάρει. Ήθελε να το αφήσει σπίτι μας. Εξάλλου στο εργαστήριο του φτιάχνει συνέχεια τέτοια. Αφού βεβαιώθηκε ότι δεν του δημιουργούσε πρόβλημα αυτή η απώλεια, τότε του έδωσε και κατάλαβε. Ούτε κουδούνι για διάλειμμα να χτυπούσε 🙂 Εννοείται ότι το λέει παντού! 🙂

Τρισευτυχισμένος έπαιζε με την νέα κιθάρα του, με πένα όπως είχε ζητήσει.

"Ό,τι μπορούμε να το ρίξουμε στο πάτωμα, έχει πλάκα"...το σύνθημα των παιδιών μου το πρωί της Πρωτοχρονιάς (και όχι μόνο!)

“Ό,τι μπορούμε να το ρίξουμε στο πάτωμα, έχει πλάκα”…το σύνθημα των παιδιών μου το πρωί της Πρωτοχρονιάς (και όχι μόνο!)

Η μικρή δεν είχε αγωνία για το δώρο της, οπότε καμάρωσε για λίγο τον κιθαρίστα αδερφό της και έπεσε πρώτη για ύπνο. Το επόμενο πρωινό, έκανε το rodeo girl πάνω στην ζέβρα της. Δωροθέα, μέχρι και ο Άγιος Βασίλης ξέρει ότι είσαι ατρόμητη 😀

rodeo girl

Οι γιορτές σχεδόν τελείωσαν. Θέλω να πιστεύω ότι μόλις ξεκίνησε μια χρονιά που στο τέλος της θα αφήσει ένα “δωμάτιο” με ακόμη περισσότερες όμορφες, ενδιαφέρουσες γωνιές. Με ελάχιστη ακαταστασία και ανακατωσούρα.

Εύχομαι πολλά σε όλους μας. Ό,τι όμως κι αν κάνουμε να το κάνουμε με αγάπη, με αλήθεια, με σεβασμό. Να προσπαθήσουμε περισσότερο για ό,τι στα αλήθεια θέλουμε στη ζωή μας, να μας έρθουν πιο εύκολα εκείνα για τα οποία ήδη εργαστήκαμε σκληρά και με πάθος. Να πράττουμε ό,τι θα μας κάνει περήφανους για τους εαυτούς μας. Να καταφέρουμε να συγκεράσουμε αρμονικά αυτά που σημαίνουν κάτι για εμάς, με αυτά για τα οποία “δουλεύουμε” κάθε λεπτό της ζωής μας.

Καλή χρονιά αγαπημένοι φίλοι με την χαρούμενη ευχή που έβαλα στην fb σελίδα!

via typographyserved.com

via typographyserved.com

Να ξεσαλώσει ό,τι καλό υπάρχει μέσα μας, να διασκεδάσει και το τελευταίο κύτταρό μας, να μπει χρώμα σε κάθε μαύρο, να γεμίσει χαρά κάθε δευτερόλεπτο της ύπαρξής μας! 

Κι η συνταγή; 😀

Δε φεύγω, αν δεν σου πω τι να κάνεις με τους κουραμπιέδες που περίσσεψαν! Όχι αναγκαστικά και αποκλειστικά κουραμπιέδες, αλλά και τα μελομακάρονα ή τα μπισκότα

Στο δικό μας χριστουγεννιάτικο πρωινό πάρτυ, σέρβιρα όπως σου έδειξα και ένα γλυκό τύπου cheesecake

Το δικό μου δεν ήταν cheesecake, αλλά μπορείς να το κάνεις αν χρησιμοποιήσεις τη γνωστή μέθοδο με το τυρί κρέμα

xristougenniatiko elliniko keik

Η ιδιαιτερότητα αυτού του χριστουγεννιάτικου ελληνικού κέικ είναι ότι η βάση μπισκότου φτιάχτηκε από ένα μίγμα τριμμένων στο μούλτι κουραμπιέδων με τριμένο μπισκότο πιπερόριζας και λίγα ελληνικά γεμιστά μπισκότα σοκολάτας.

Σε μένα ήταν περίπου 200γρ κουραμπιέδες, με 200γρ.gingerbread μπισκότο και 3 γεμιστά μπισκότα. Ανακάτεψα στο τέλος με λιωμένο βούτυρο (60-70γρ), όπως κάνουμε πάντα σε αυτές τις βάσεις. Το έβαλα στο στρογγυλό ταψάκι

Επειδή είχαμε αρκετό τυρί στο τραπέζι μας, δεν ήθελα να βάλω κι εδώ τυρί. Οπότε, έκανα το εναλλακτικό “cheesecake” που σου έχω ξαναπροτείνει, με κρέμα ζαχαροπλαστικής

Τελείωσα το γλυκό με σαντιγί για να θυμίζει χιονισμένο τοπίο. Αυτός ήταν ο σκοπός μου 🙂

Στην επιφάνεια στόλισα με χρωματιστή τρούφα σε χριστουγεννιάτικα χρώματα, σοκολατάκια καρύδας και κομμάτια χριστουγεννιάτικου γλειφιτζουριού

Στη γεύση υπερίσχυε ελαφρώς η βάση που ήταν και ο σκοπός μου. Θύμιζε Χριστούγεννα, θύμιζε κουραμπιέ χωρίς όμως να είναι απόλυτα προφανής η γεύση του 😉

xristougenniatiko keik2

Τόσο απλή είναι η πρότασή μου για αυτό το γλυκό και δε χρειάζεται να πας στην αγορά για να το φτιάξεις. 🙂

Θα πεις στους φίλους σου να μπουν να διαβάσουν αυτό το άρθρο; Sharing is magic! ♥