Κοντεύει να φτάσει η μέρα του Πάσχα κι εγώ δεν έχω μοιραστεί μαζί σου φέτος ούτε μισή πασχαλινή ιδέα. Αλλιώς τα υπολόγιζα.

Αρχικά η μικρούλα με απορρόφησε πολύ και ακολουθούσε ο Στέφανος. Δεν είμαι όμως σίγουρη τελικά αν αυξήθηκαν τελευταία οι απαιτήσεις τους ή αν εγώ κάπως ένιωσα κι έπεσα περισσότερο πάνω τους

Ήθελα να γράψω εδώ μέσα τόσα πολλά! Αλλά όσο περνούσαν οι μέρες, τόσο ένιωθα να απομακρύνομαι από την επιθυμία αυτή. Να μοιραστώ δηλαδή όμορφες ιδέες.

Ήθελα να σου γράψω για εκείνο το πλασματάκι που μου λείπει και ακόμη θέλω δηλαδή. ‘Ηθελα να σου πω τι βίωσα το βράδυ του Πάσχα πριν 2 χρόνια. Λίγους μήνες μετά την απώλεια του μικρού μου πρίγκηπα

 

Μα, ο μπαμπάς του δε θέλει να γράψω γι’αυτό και είναι η πρώτη φορά που μου είπε όχι. Φυσικά και θα το σεβαστώ

Θα σου ζητήσω όμως μια χάρη παρεάκι μου

Αν έχεις ψυχές ανθρώπων που απουσιάζουν από αυτό τον κόσμο, είτε έφυγαν νωρίς, είτε έζησαν μια ζωή χορτάτη, αυτές τις άγιες μέρες ανακάλεσέ τες στη θύμισή σου λίγο παραπάνω

Αναλογίσου πού βρίσκονται, φούντωσε την αγάπη σου για αυτές

Νιώσε όπως μπορείς την παρουσία τους κι ας είναι διαφορετικός ο τρόπος τους. Μη ορατός

Θυμήσου τις κοινές σας στιγμές

Αν θελήσεις να κλάψεις, να το κάνεις. Όμως, σκέψου πρώτα…η ψυχή σου όταν το κάνεις, να είναι καθαρή, ανάλαφρη, όχι μαυρισμένη από θλίψη. Κλάψε αναγνωρίζοντας την ανθρώπινη υπόστασή σου, αλλά όχι επικεντρώνοντας την ενέργειά σου σε αυτή.

Θέλω να πω, οι ψυχές βρίσκονται κάπου πολύ καλύτερα από εδώ. Εμείς κλαίμε για απόλυτα λογικούς, αλλά εγωιστικούς λόγους. Αν αναλογιστούμε όμως, πού είναι πια η θέση εκείνων που μας λείπουν, ποιοι είμαστε εμείς που σκεφτόμαστε και λειτουργούμε με το σκεπτικό “Θα έπρεπε να ήταν εδώ”;

Δεν είμαστε ικανοί να αποφασίσουμε. Έτσι κι αλλιώς

Κάποτε είχα ακούσει κάποιον να λέει ότι, οι ψυχές πεθαίνουν, μόνο όταν σταματήσουμε εμείς που είμαστε εδώ, να σκεφτόμαστε εκείνους που έφυγαν. Το πιστεύω

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει περάσει μια μέρα, χωρίς να έχω σκεφτεί το πλασματάκι μου έστω και για λίγο

Μου λείπει πολύ εκείνο το πλασματάκι. Ξέρω ότι ζει (και) μέσα από το δεντράκι που έχει γίνει πια τόσο μεγάλο!

Μου λείπει όμως. Κοιτάζω τα δύο παιδιά μου που είναι εδώ και σκέφτομαι σχεδόν πάντα κι εκείνο που είναι (εδώ κι ) εκεί

Την ώρα που τα δυο τους παίζουν και γελάνε, σκέφτομαι ότι ποιος ξέρει; Μπορεί να γελάει κι εκείνο μαζί τους. Εγώ δεν το ακούω και δεν το βλέπω. Αυτό γιατί πρέπει απαραίτητα να σημαίνει απουσία;

Μου λείπει εκείνο το θαυματάκι που ποτέ δεν αγκάλιασα, αλλά νιώθω πια ότι με αγκάλιασε εκείνο

Βλέπω την αδερφούλα του και μερικές φορές νιώθω σα να ήρθε εκείνο σε άλλο σώμα. Βλακείες, το ξέρω. Κάπως όμως σκέφτομαι ότι είναι ένα κομμάτι του. Δεν μπορώ να στο εξηγήσω λογικά

Ξέρω πολύ καλά ότι είναι στα καλύτερα χέρια

Έχω καταλάβει ότι είναι ευλογία εκεί που βρίσκεται και όχι ατυχία

Είμαι ευγνώμων για τον τρόπο που πήρα απαντήσεις τότε πριν 2 χρόνια. Ακόμη κι αν δεν ήταν αυτές, έτσι όπως ξέρουμε οι άνθρωποι ότι δίνονται

Ξέρω ότι αυτές οι μέρες της Μεγάλης Βδομάδας είναι πολύ σπουδαίες και λίγο ή πολύ τις χάνουμε.

Είναι υπέροχος ο ήλιος μας, ιδανικός για βόλτες. Είναι μέρες αγορών για τα παιδιά αλλά και τους μεγάλους, ιδανική ευκαιρία και αφορμή για την εκδρομή μας. Όλοι προσπαθούμε να τα απολαύσουμε όλα αυτά και καλά κάνουμε!

Όμως νιώθω την ανάγκη να πω…ας αναλογιστούμε λίγο την αξία της Μεγάλης Βδομάδας, της Ανάστασης και του Πάσχα. Ο καθένας μας όπως το νιώθει, όπως μπορεί, όπως θέλει.

Είναι στιγμές αυτές τις μέρες που ξέρεις τι θα ήθελα; Να πατούσα mute στον πλανήτη

Να μην ακούω τίποτα άλλο εκτός από παιδιά, γέλια αληθινά ιδιοκτητών κάθε ηλικίας, λέξεις που να μας πηγαίνουν κάπου σοφότερα και κάπου με περίσσια αγάπη…και τη φύση. Αυτά.

Όλα τα άλλα, τα βρίσκω χαριτωμένα, ευχάριστα, αλλά πολύ περιττά αυτές τις μέρες

Είμαι καλά, αλλά και ανήσυχη. Είμαι καλά, χαμογελάω, αλλά κάτι με τσιγκλάει μέσα μου

Κάτι μου λέει “Σςςςς…ησυχία για λίγο”

Νομίζω θα τα ξαναπούμε, για εκείνα τα περιττά αλλά όμορφα. Μάλλον πριν την Ανάσταση. Όπως και να έχει όμως, εγώ θα σου ευχηθώ από τώρα αληθινό φως στην ψυχή!

Θα πεις στους φίλους σου να μπουν να διαβάσουν αυτό το άρθρο; Sharing is magic!