via cameoblog.com

Η διάθεσή μου σήμερα έχει μια γλύκα και μια μελαγχολία

Κάτι παλιό και κάτι καινούργιο

Κάτι συγκεκριμένο και κάτι αφηρημένο

Κι έτσι όπως τα σκεφτόμουν όλα αυτά, με έναν περίεργο τρόπο, όλο αυτό ταιριάζει στην πόλη που πιο πολύ αγαπώ

Αυτή την οποία γεννήθηκα, μεγάλωσα και ακόμη ζω

Τον Πειραιά

Τον οποίο, όποιος δεν ξέρει, δύσκολα καταλαβαίνει και κατανοεί

Αλλά ο Πειραιάς μας έχει μια περίεργη μαγιά

Σου μοιάζει στην αρχή αδιάφορος έως και απλά άσχημος

Αλλού σε γοητεύει στο πρώτο δευτερόλεπτο

Μα, όσο τον ζεις, τόσο δένεσαι μαζί του

Ανακαλύπτεις τις κρυφές του χάρες, τα αρώματά του τα ξεχωριστά

Την αύρα του που μισεί κάθε δήθεν

Και τότε…τότε νομίζω είναι που το ταξίδι μαζί του ξεκινά, για να σε παρασύρει

Πρόσφατα, μια όμορφη καλοκαιρινή βραδιά τον (ξανα)κοιτούσα μέσα από το φακό

Πόσες φορές όλα αυτά τα χρόνια!

Θέλω να μοιραστώ μαζί σου λίγες, ελάχιστες εικόνες

Μη νομίζεις ότι θα γνωρίσεις έτσι αυτή την πόλη. Όχι, πρέπει να την περπατήσεις

Κυρίως να τη ζήσεις!

Ένα μικρό, μικροσκοπικό κομμάτι της αύρας της όμως, στο χαρίζω

 

Για να το πω καλύτερα…

 

Όσο κι αν ψάξω, δεν βρίσκω άλλο λιμάνι
τρελή να με ‘χει κάνει, όσο τον Πειραιά
Που όταν βραδιάζει, τραγούδια μ’ αραδιάζει
και τις πενιές του αλλάζει, γεμίζει από παιδιά ♥

Θα πεις στους φίλους σου να μπουν να διαβάσουν αυτό το άρθρο; Sharing is magic!