Είναι θηλυκό, λαμποκοπά και μαγεύει...αυτό σκέφτηκα προχθές, στην Αυγουστιάτικη Πανσέληνο. Γύρισα το χρόνο πίσω και αναπόλησα εκείνα τα φεγγάρια που, ενώ με μάγευαν έτσι όπως τα έβλεπα ολοστρόγγυλα, ερχόντουσαν να μου αναστατώσουν τη ζωή ουκ ολίγες φορές. Πολλές φορές ευχάριστα, πολλές φορές…περίεργα.
Άρχισα να ανατρέχω σε ό,τι έχω ακούσει, διαβάσει, τραγουδήσει για το πιο όμορφο φεγγάρι, αυτό που απολαμβάνουμε 1 νύχτα κάθε μήνα, ολόγιομο. Για σένα από όλα αυτά, επέλεξα να γράψω για ένα μύθο θες να το πεις, ένα “γιατροσόφι” τύχης θα μπορούσε κανείς να πει, ή πιο απλά μια… υπόσχεση για καλή ζωή.
Πριν πολλά χρόνια, διάβαζα πολλά βιβλία για τους Ινδιάνους. Κάπου έλεγε ότι αν νύχτα με Πανσέληνο, βγάλεις ένα δαχτυλίδι που συνηθίζεις να φοράς και κοιτάξεις το φεγγάρι μέσα από αυτό, μπορείς να κάνεις την ευχή σου πραγματικότητα. Αρκεί να ευχηθείς με θετική διάθεση, με όλη σου την καρδιά, να μην το πεις πουθενά και να περιμένεις.
Αν η ευχή σου αφορά σε κάποιο πρόσωπο, όταν η ευχή πραγματοπoιηθεί, το δαχτυλίδι πρέπει να του το δωρίσεις και να του πεις να το φυλάξει for ever.
Θα σου πω μόνο ότι δεν το πίστεψα, αλλά καθότι ήμουν αρκετά μικρή και η ανθρώπινη περιέργεια μας παρακινεί να δοκιμάσουμε ό,τι αμφισβητούμε, το έκανα μεταξύ αστείου και σοβαρού…και έγινε αυτό που καθόλου (μα καθόλου!) δεν περίμενα.
Από μένα, μόνο μια “συμβουλή”…πρόσεξε τι θα ευχηθείς 🙂
Στο μεταξύ, μέχρι να έρθει το ραντεβού με την επόμενη Πανσέληνο, σου αφιερώνω ένα τραγουδάκι που πολύ αγαπώ…
